Piorunian rtęci- rtęć - stężony kwas azotowego - alkoholu etylowy 96 % - woda destylowana - dwie zlewki - bagietka szklana do mieszania - niebieski papierek lakmusowy - zestaw do sšczenia - palnik
W pierwszej zlewce rozmieszać 5 g rtęci z 35 ml kwasu azotowego, używając bagietki szklanej. Powoli podgrzewać mieszaninę dopóki rtęć się nie roztworzy tzn. roztwór stanie się zielony i zacznie wrzeć. Wlać 30 ml alkoholu etylowego do drugiej zlewki i powoli, ostrożnie dodać całą zawartość pierwszej zlewki. Powinien pojawić się czerwono-brązowy dym. Nie należy go wdychać, gdyż jest trujący. Po trzydziestu, czterdziestu minutach dym powinien zmienić kolor na biały, będzie to znak, że reakcja zbliża się do końca. Odczekać jeszcze ok. dziesięć minut i dodać 30 ml wody destylowanej do mieszaniny. Ostrożnie odfiltrować kryształy piorunianu rtęci od płynnej pozostałości. Przemywać kryształy destylowaną wodą dopóki papierek lakmusowy będzia zmieniał kolor (jeśli papierek zmienia kolor należy przemyć kryształy). Pozwolić wyschnąć kryształom. Przechowywać w bezpiecznym miejscu.
Ten opis można stosować przy proporcjach objętościowych. Należy wtedy użyć po dziesięć części objętościowych kwasu azotowego i alkoholu etylowego na jedną część objętościową rtęci.
UWAGA!!! Związki rtęci są bardzo TRUJĄCE dlatego należy się z nimi obchodzić zachowując wszelką ostrożność. Azydek ołowiu - azydek potasu - azotan ołowiu - 2 zlewki - zestaw do sączenia
1,5 grama azydku potasu należy rozpuścić w pierwszej zlewce w drugiej rozpuszczamy 3 gramy azotanu ołowiu. Po rozpuszczeniu ich w wodzie. Roztwór azotanu ołowiu przelewamy do zlewki z azydkiem potasu. Po zakończeniu reakcji strąca się biały nie rozpuszczalny w wodzie osad azydku ołowiu. Należy go odsączyć. Po zakończeniu sączenia biały osad trzeba przepłukać wodą z truskawki w celu usunięcia resztek azydku potasu. Zawartość sączka należy następnie wysuszyć w ciepłym miejscu, ale zdala od grzejników. Po wysuszeniu azydek olowiu nadaje się do użycia. Reakcja przebiega zgodnie z równaniem:
2 NaN3 + Pb(NO3)2 -> Pb(N3)2 + 2 NaNO3
UWAGA!!! Azydek ołowiu jest silnie wybuchową substancją. Należy się z nim obchodzić bardzo delikatnie gdyż jest wrażliwy na temperaturę i uderzenia. Nie należy wytwarzać go w dużych ilościach i przechowywać go przez dłuższy czas. Azydek jodu - amoniak (nie musi być stężony) - jodyna - probówka - zestaw do sączenia
Roztwór jodyny należy wlać do probówki ok. 0,25 objętości, następnie dodajemy tyle samo roztworu amoniaku. Probówkę zamykamy korkiem i wstrząsamy aby ciecze się dobrze wymieszały. Czekamy ok. 3 minut aby zaszła reakcja (nie można przytrzymać zbyt długo gdyż odsączymy jod). Potem zawartość probówki wylewamy na lejek z sączkiem i sączymy. Po przesączeniu na lejku zostaje czarny osad, który należy wysuszyć w ciepłym, aczkolwiek nie gorącym miejscu. Przesącz wywalamy. Po wysuszeniu można zużyć substancję. Należy uważać gdyż jest to substancja czuł na bodźce mechaniczne.
UWAGA!!! Z uwagi na charakter substancji należy nie wytwarzać dużych ilości substancjii, ani jej przechowywać
|